یاس کبود

ببخش خودت را برای تمام راه های نرفته، برای تمام بی راهه های رفته ببخش، بگذار احساست قدری هوایی بخورد… گاهی بدترین اتفاق ها هدیه ی زمانه و روزگارند تنها کافیست خودمان باشیم! که خود را برای تمامی این بی راهه رفتنمان ببخشیم و به خودمان بیائیم تا خدا تمامی درهایی که به خیال باطلمان بسته را به رویمان باز کند. خطاهایت را بشناس، آنها را پذیرا باش و تنها بین خودت و خدایت نگهشان دار. این دنیا نامحرم بددل نامحرم نامروت زیاد دارد! تا دست خدا هست؛ تا مهربانیش بی انتهاست تا می گویی خدایا ببخش به دورت می گردد و می بوستت و می گوید جانم چه کرده ای مگر؟دیگر تورا چه نیاز به آدمها؟تنها خودت باش و زیبا بمان و بگذار با دیدنت هر رهگذرِ ناامیدی لبخندی بزند رو به آسمان و زیر لب بگوید:هنوز هم می شود از نو شروع کرد…!