یاس کبود

📖داستان کوتاه
💠بهجت اینگونه بود …

✍بر اساس خاطرۀ یکی از همراهان آقا

▫️مراسم ختم که تمام شد، جمعیتی دور آقا حلقه زدند؛ دوست داشتند به آقا نزدیک‌تر شوند، التماس دعا بگویند، دستش  را ببوسند.

▫️وسط شلوغی، جوانی آمد جمعیت را کنار بزند که ناخواسته با آقا  برخورد کرد؛ آقا محکم به زمین خورد، طوری که عمامه از سرش افتاد.

▫️جوان ترسید؛ هاج‌وواج نگاهش را به سمت مردم چرخاند، از خجالت سرخ شد؛ مردم نگران آقا بودند.

▫️آقا بلند شد، بدون معطّلی؛ عمامه‌اش را که بر سر گذاشت، گفت: «این عبای ما کمی بلند است، بعضی وقت‌ها زیر پای‌مان گیر  می‌کند و ما را به زمین می‌زند.»

▫️جمعیت خندید، آقا هم…   جوان به عبا نگاه می‌کرد.

📚 این بهشت، آن بهشت، ص ۴۶