یاس کبود

بچه را خواباندم.
سه تای دیگر را نهار دادم.
نشستم پای سجاده کمی قرآن بخوانم.
به صفحه دوم نرسیده، بیدار شد.
بغلش کردم.
با پاهایش بازی اش گرفته بود با قرآن. مصحف را گذاشتم کنار
و فکر کردم “سهم من چه؟”

دست روی صورتم گذاشت
و برداشت و خندید.
دالی بازی اش را گرفتم،
ادامه دادم؛ و خندید.
از ته دل…
به مسخره بازی‌های من،
به تکرار صدباره حرکات دست من.
سه تای دیگر هم به ما پیوستند.
خنده های آن‌ها چهارنفره شد؛
سهم من کامل تر!…

پشت همان شکلک‌های مسخره،
قلقلک های نوبتی،
فکر کردم:
اصلاً مادری، جز عبادت چیست؟
آن هم عبادت دائماً سَرمَدا!
تمام روز خدمت به خلق خدا،
آن هم کسانی که جزتو پناهی ندارند! کسانی که حتی اگر آب بخواهند
و تو سیرابشان نکنی،
تشنه می‌مانند!

وقتی نیت صالح و شایسته است،
چطور هر لبخند من به کودکم عبادت نیست؟
وقتی رَوش صحیح است چطور کارهایی از من که منجر به شاد کردن چند کودک میشود عبادت نباشد؟
(که فرمود: نزد خدا عبادتی محبوب‌تر از شادکردن مؤمنان نیست!)
مُطعم بودن،
ساقی بودن،
خادم بودن،
شادکننده بودن عبادت نیست؟
حتی من فکر میکنم
همین که منِ انسان،
مطابق با فطرت الهی خود،
فرزنددار شده ام و والدگری میکنم،
همین تبعیت از فطرت بی نقص الهی،
خودش عبادت است!
چون پشت پا زدن به نظم خلقت نیست،
کج‌روی نیست.

اصلاً همین که امانت دارِ خلیفه خدایم!
تلاش برای حفظ امانت، عبادت نیست؟

متّصف شدن به صفات خدا را بگو!
این که یک مادر چون خدای مهربانش، رازدار است،
بخشنده است،
انیس است،
پرده پوش است،
رفیق است،
معین است،
سریع الرضا است،
میکوشد دائم الفضل باشد،
صبور باشد،
حلیم باشد،
شکور باشد…
این مسلک،این تلاشها، عبادت است!

اینها به کنار!
تلاش بیست و چهاری برای کظم غیظ را بگو!
این که دیگر خود عبادت است!
هی برسی به نقطه جوش،
هی لا اله الا الله گویان لب بگزی،
جرعه خشم فرودهی!

روزه زبان چطور؟
مدام مراقب باشی کلماتت،
جملاتت،
لحنت چیست
تا مبادا الگوی بدی شوی
برای مُتِربی‌هایت!

از این هم بگذر
دائم التوبه بودن چی؟!
چه کسی بیشتراز یک مادر هی خودش را محاسبه میکند،
هی قول میدهد که ازفردا بهتر میشود، هی توبه میکند با بغض و اشک؟
آن عبادتهای پنهانی‌تر را بگو؛
توکل مدام،
حسن ظن به خدا،
دعا برای غیر خود…
مادری…
که جمع همه اینهاست
-وقتی با نیت و روش نیک است-
اگر دائم العبادة بودن نیست
اگر مصداق عبودیت و تسلیم نیست
پس چیست؟
آن هم عبادتی که از آفت عُجب و ریا به دور است!
چون غالباً در سِتر است.
خدا پسندیده که مستور باشد؛
تا بماند بین خودمان و خودش•❀🌸❀•

مادری هاتون قبول وازمادربودنتان لذت ببرید و شکرگذار…

⭕ چطور دلت می‌آید؟

🔺 یکی از طلبه‌ها در دیداری از شهید صدر می‌پرسد: «خیلی وقت‌ها دچار بی‌حوصلگی می‌شوم و درس و مطالعه و تألیف را کلاً رها می‌کنم. چه کنم [که از این حالت رها شوم]؟»

🔺 و شهید صدر پاسخ می‌دهد:
«کسی که توطئه‌ها و دسیسه‌ها و تبانی‌ها بر ضد اسلام و تهمت‌ها و دروغ‌پردازی‌هایی را می‌بیند که درباره مبانی اسلامی می‌شود، چگونه دلش می‌آید که مطالعه و کار جدی و بی‌وقفه را رها کند؟!»

📚 کتاب السيرة والمسيرة في حقائق ووثائق، جلد٢، صفحه ٢٨٩

#منویّات‌رهبری(حفظه‌الله)

به علم و کلاس درس و مطالعه و تحقیق و پژوهش اهمیت دهید.
📒۱۳۸۲/۰۶/۲۶
ــــــــــــــــــــ

مقام معظم رهبری، آیت‌الله خامنه‌ای: در دیدار مدیران، مدرسان و طلاب حوزه‌های علمیه‌ تهران (اردیبهشت۱۳۹۵):

- ارزش طلبگی به این است که شما خود را برای کاری آماده می‌کنید که هیچ کاری جایگزین آن نیست.

- «طلبگی از همه‌ تخصص‌های موجود تأثیرش بیشتر است». شما طبیبان روحانی و هدایتگران مردم هستید.

-  سه کار عمده بر عهده‌ روحانیون است؛ «هدایت فکری و معنوی»، «هدایت سیاسی» و «خدمات اجتماعی و غمخواری و خدمت‌رسانی به مردم».

- روحانیت چون مورد اعتماد مردم است، سنگ صبور هم هست.

#اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج
#لبیک_یا_خامنه_ای
#الحمدلله_که_طلبه_امام_زمان

✅ مزایای داشتن خانواده پر جمعیت

🔹 در خانواده‌‌های پر جمعیت، همبستگی بین اعضای خانواده، بیشتر است. از طرفی کودکان، همیشه هم بازی دارند.
خواهرها و برادرها، پشتیبان روحی یکدیگر در تمام طول زندگی هستند.

🔸آن‌‌ها اولین روابط اجتماعی و صمیمانه خود را با هم تجربه می‌‌کنند. روابط خانوادگی عموما نسبت به روابط دوستانه و دیگر روابط، دوام و استحکام بیشتری دارند. کودکان وقتی خواهر یا برادر دارند، در دوران کودکی‌شان کمتر بی‌حوصله‌گی و روزمرگی را تجربه می‌‌کنند.

👌 ضرورت پذیرش مسئولیت در خانواده‌‌های پر جمعیت، بیشتر احساس می‌‌شود. داشتن برادر و خواهر، این امکان را به کودکان می‌‌دهد که هویت خود را شکل بدهند؛ چرا که آن‌‌ها به کمک بودن در کنار خواهر و برادر خود، راحت‌تر می‌‌توانند شخصیتشان را بشناسند و آن را بسازند.

#درمکتب‌امام

امام خمینی ره: هر قدمی که انقلاب به پیش میگذارد به همان اندازه مسولیت همه کسانی که در امور این نهضت اسلامی چه دولت و چه دیگران دخالت دارند افزون میشود.